هر صبح از خواب بيدار ميشوم خبرهاي تركيه و افغانستان را ميبينم . در كشوري تركيه از باز ساز ي ، از إيجاد شركت هاي بزرگ ، از افتتاح پروژه هاي بزرگ . ولي از وطن عزيزم افغانستان از انتحار ، انفجار ، تجاوز بالآي كودكان خورد سال . كشتن مردم هاي بيگناه ، اختتاف ... ميخوانم . اي افغانستان عزيزم ميدانم كه در وقت اش در كشور هاي إسلامي وقتيكه نامت در خبر ها ، روز نامه ها نشر ميشد كشور هاي اسلامي بالايت افتخار ميكرد . وكشوري بودي كه ابر قدرت هاي بزرگ را شكست دادي . ولي امروز به كشوري تبديل شدي كه هر روز بيشتر از ١٠٠ نفر كشته وزخمي ميشود . اين خبر ها را ميشنوم از دستم چيزي نمي آيد. ولي افسوس ميكنم كه ما كي از همه بدبختي ها بدرآيم و يك كشوري پيشرفته ، مترقي كشوري كه در تمام كشور ها از نامت افتخار بكند . وقتيكه من در تركيه با مردم تركيه معرفي ميشوم پرسان ميكند كه از كدام كشوري هستي من ميگويم كه از افغانستان . ميگويد كه چرا در وطن تان هر روز جنگ است و ما اين همه را ميبينيم خيلي خسته ميشويم . من در جوابش ميگويم كه ما را كشور هاي همسايه نمي ماند كه ما يك كشوري خود كفا ، يك كشوري با ترقي داشته باشيم . در جواب هم ميگويد كه اين واقعت است كه كشور هاي همسايه و كشورهاي غربي هم وطن تان را نمي خواهد كه آرام شود اين همه دسيسه ها از طرف آنها است . و در جوابي ديگرش ميگويد كه هر وقت شما از زبان پرستي دست بدر كردين. تمام مردم افغانستان يك مشت شدين وطن تان آرام ميشود و غير از آن نمي دانم كه وطن تان آرام شود . من در جوابش گفتم كه ما مردم افغانستان تمام مان يك دست هستيم ولي قبول نكرد . واقعا ما يك دست نيستيم . بياين تمام مردم افغانستان يك دست ، يك پارچه شويم تا وطن خود را از اين همه بد بختي ها نجات دهيم . بشيراحمد حيدري تركيه
بشیراحمد " حیدری" کشور دوست ترکیه
0 yorum:
Yorum Gönder